Zoals gisteren al vermeld was het een korte nacht. We stonden stipt om 3u klaar voor het hotel om opgepikt te worden. Maar wij waren blijkbaar de enige die stipt waren. De organisatie doet alles namelijk nogal op hun gemak & ongestructureerd. De jeeps om de berg op te rijden werden op een compleet onlogische en inefficiënte manier gevuld, maar na een tijdje kwam er schot in de zaak. We reden uiteindelijk de berg op met 6 personen, terwijl er eigenlijk maar plaats was voor 4. Niet bepaald comfortabel & dat was dan nog buiten alle bulten, hobbels en steile hellingen gerekend. Plus het feit dat deze rit bijna 60 minuten duurde. Maar kom, al bij al, het was het waard! Wel een hele volks/toeristenverhuizing. We zouden snel ontdekken waarom.
Na even zoeken hadden we een goed plekje gevonden om de zonsopgang te bekijken. Weliswaar met fleece & jas, het was er maar zo’n 5°C. Beetje bij beetje werden het landschap, het wolkendeken & de vulkaan zichtbaar. Het was ongelooflijk mooi! Misschien wel tot nu toe het mooiste uitzicht dat we al gezien hebben, enkel de Sossusvlei in Namibië komt in de buurt.

Omstreeks 6u reden we dan dichter om naar de krater zelf te gaan kijken. We wandelden hem op & schrokken er van hoeveel angstaanjagende geluiden de vulkaan maakte. Dit hadden we duidelijk niet verwacht. Echt wel cool! Alleen de massa aan toeristen stoorde ons (alweer), die frustratie moeten we beiden wat relativeren.

Ondertussen zitten we reeds een uur of 4 in een busje op weg naar het volgende hotel om morgen/vannacht een volgende vulkaan te bezoeken: Kawa Ijen. Deze keer moeten we opstaan om half 1 vannacht! Nog even doorbijten & dan kunnen we het misschien eens een paar dagen rustiger aan doen. In die week dat we hier al zijn hebben we zelfs de tijd/mogelijkheid niet gehad om een lekker restaurantje te bezoeken. Er moest altijd snel snel, tussendoor, in een bus of zelfs helemaal niet gegeten worden. Je kan je wel voorstellen dat Sanne al bijna dood is 😀.

Geniet van de foto’s hieronder & tot morgen!