Wat een prachtige dag vandaag! Zon, supermooie omgeving & actief bezig zijn.

Om 5u werden we opgepikt door de organisatie waar we de komende 4 dagen ook mee op pad zullen gaan.

Voor het hiken van start kon gaan moesten we over een lange grindweg vol hobbels. Helemaal door elkaar geschud kwamen we bij een eerste meertje aan, wat met zijn groen-blauwe schijn al zeer mooi was.

Daarna was het tijd om aan het echte werk te beginnen. 900 meter naar omhoog, om te eindigen bij een meer, laguna 69, verscholen tussen de bergen, op 4609 meter. Alle meren hebben hier een naam, maar ook een nummer, blijkbaar vonden ze 69 een te mooi getal om een naam aan het meer te geven.

Onze gids had al snel door dat we niet van de traagsten waren en was enhousiast. Uiteindelijk daagden we hem zelfs uit om de enige persoon die voor ons bij het meer zou uitkomen voorbij te steken. Helemaal buiten adem kwamen we aan, want op die hoogte is lopen quasi onmogelijk, dus snel stappen is alsof je aan het sprinten bent. Maar dus wél als eerste! We kunnen het toch nooit laten om er een klein wedstrijdje van te maken.

En wat kregen we een prachtig uitzicht als beloning. Echt fantastisch mooi. Een voorproefje van wat we de volgende dagen te zien zullen krijgen, met hopelijk even mooi weer als vandaag, we kijken er naar uit!

In het naar beneden komen passeerden we heel veel mensen die nog naar boven aan het gaan waren. Sommigen zagen eruit als lijken, terwijl wij de hike niet eens zo lastig vonden. Wij en de gids hadden er ons plezier in, om casual, handjes in de zakken voorbij te wandelen alsof we net een korte zondagswandeling achter de rug hadden. Vooral de Peruvianen die de tocht probeerden, waren echt helemaal nergens, één voor één vielen ze af of keerden ze terug. Bijna allemaal vroegen ze ons hoe lang het nog was naar boven. Als wij dan eerlijk vertelden hoe lang, zag je de moed in hun schoenen zakken. De mensen leven hier wel op hoogte, maar sporten doen ze duidelijk nooit.

Op de terugweg zijn we gestopt voor een ijsje in een lokaal dorp. Plots begon iedereen tegen ons te praten. Oudere vrouwtjes, een jonge kerel, een vriendelijke man. Allemaal wouden ze weten wat we van Peru vonden en van waar we kwamen. Best leuk.

Morgen vertrekken we voor 4 dagen op de beroemde Santa Cruz trek, dwars tussen de hoogste pieken van Peru. Het is deze keer een privétour & lijkt dik in orde te zijn! Samen met ons vertrekken morgen onze gids, Walter, een kok, 4 ezels en een ezelsman. Enkel en alleen voor ons! Hopelijk is het ’s nachts niet te koud in het tentje.