Hier zijn we weer! Na 4 ongelooflijke dagen.

Om te beginnen enkele woorden om de 4 dagen samen te vatten: toffe bende, fantastische & grappige gids, machtige uitzichten, coole slaapplaatsen en ook wel doorzettingsvermogen & overwinning.

We begonnen de eerste dag eigenlijk rustig. 3 à 4 u wandelen, op een redelijk vlak pad door heel wat groen, naar het kamp waar we gingen slapen. We kregen er een heerlijke maaltijd. Toen hadden we al door dat het een vrij luxe trek ging worden, op vlak van slaapplaats & eten dan toch (van wassen was weinig sprake). In de namiddag deden we een wandeling naar 4080 meter, waar we bijna in de sneeuw zaten. Daar lag ergens tussen de bergen een meer verborgen. Jammer genoeg was er geen zon, waardoor het blauwe water niet zo helder was. Iedereen moest op eigen tempo wandelen, zo kon de gids het niveau al wat inschatten & werd meteen duidelijk wie de sterkere van de groep waren. We sliepen die avond in een skyhut, wat een cool concept! De groep was sociaal & de sfeer zat er snel in! De groepsnaam werd Team Condor, met zelfs ons eigen geluid. We maakten zo kennis met mensen uit: Zwitserland, Duitsland, Amerika, Australië, Brazilië & Mexico.

De dag erna werd aangekondigd als ’the big heavy day’. Die dag gingen we wandelen over de bergpas. Na een koude nacht werden we gewekt door de gids met een tasje cocathee op bed (we hebben de voorbije dagen voldoende op cocabladeren gekauwd & cocathee gedronken, want het zou helpen tegen de hoogte, al is dit nooit officieel bewezen). Er was ook de mogelijkheid om de tocht naar boven te paard te doen, waar enkelen onder de groep toch al voor kozen. Ook de traagsten vertrokken die dag een half uur eerder, dus uiteindelijk met 6 doorzetters gingen we op pad. We beklommen de ‘7 snakes’ & ‘gringo killer’, de lastigste stukken van de tocht. Na 3u kwamen we boven, een uur eerder dan de gids voorspeld had, en kregen we door de mist heen iets te zien van de gletsjer ‘Salkantay’. Jammer genoeg alweer geen zon & veel wolken, maar de uitdaging overwinnen gaf ook al een zalig gevoel. Alsook machtige uitzichten doorheen de beklimming alweer. Daarna begon een 6u durende tocht naar beneden. Met alweer een lekkere maaltijd en een beetje whiskey sloten we de pittige dag af. We dachten goed te slapen, in onze soort van tent, maar de vele hanen & honden staken daar een stokje voor.

Dag 3 was de dag met het meeste wandelen. 10u wandelen, 28km, weinig tijd voor pauze. Er zat dan ook een stevig tempo in de groep, althans bij de voortrekkers. We kregen een Inkatekening op ons gezicht met natuurlijke verf (van wilde besjes), dronken onderweg zelfgeplukte en geroosterde koffie & kregen heel wat regen over ons. Door die regen & langverschuivingen hebben we een ander pad moeten nemen dan normaal, wat we jammer vonden, het was te gevaarlijk. Na 7u splitste de groep in 3. 4 personen deden 5 dagen en bleven ergens langer, 2 zieken moesten vroegtijdig weg om naar de dokter te gaan & dan 6 anderen, waaronder wij, gingen door naar Machu Picchu Town. Een prachtige wandeling op & langs het treinspoor bracht ons daarheen. Af en toe aan de kant voor een langsrijdende trein was dan ook noodzakelijk. Eindelijk aangekomen hadden we een gezellige maaltijd, de eerste echte goede en weldegelijk warme douche in Peru & nog een biertje in een craftbeerbar. Tijd om te slapen, want om 3u30 moesten we er weer uit.

Dag 4 was de leukste van allemaal. We moesten om 4u vertrekken in het hotel om op tijd in de rij te gaan staan aan het eerste checkpoint van Machu Picchu. Toen we er na een 30min wandelen aankwamen stond er toch al een rij van 100 mensen. Om 5u ging het punt open en was het tijd om 1783 trappen te doen. Met ons 5 vertrokken we samen, maar al gauw vielen er af. Bjorn & ik hadden een stevig tempo & staken heel wat mensen voorbij. Uiteindelijk kwamen we aan checkpoint 2 na 35 min als ongeveer 20e aan, zo konden we al een goed plaatsje bemachtigen, ook voor de anderen. Checkpoint 2 ging om 6u open, met 4 waren we als 1 van de eersten binnen. De gids, die wachtte op de andere 2, had ons goede instructies gegeven over waar naartoe te gaan eenmaal binnen. Resultaat: als eerste op het beste fotoplekje, met een leeg Machu Picchu voor ons. In de namiddag was het wel heel wat anders… Zalig gevoel uiteraard! Na een tijdje kwam de gids, kregen we een rondleiding & was het tijd om afscheid te nemen van hem. Zijn job zat er op. Bjorn & ik hadden ook tickets om Machu Picchu Mountain te beklimmen, wat we dan ook nog deden. De voorspelde 2u durende beklimming werd 1u. Enkel wij & nog 1 iemand van de groep ging nog naar boven. Ons laatste beetje energie gebruikten we op, via steile stenen rotstrappen, best eng! Het was het zeker waard, wat een uitzicht van daarboven!

4 zalige dagen met een toffe groep & alweer veel uitdagingen voor ons, die we natuurlijk met veel plezier aangingen! Topteam Sanne & Bjorn. Nu zijn we allebei uiteraard wel erg moe.

De avond van het vorige blogbericht (na de rainbow mountain) kregen Bjorn & ik trouwens beiden last van hoogteziekte. Beiden hoofdpijn & heel mottig! We zijn dan maar pilletjes hiervoor gaan halen in de apotheek, die je hier in Peru bijna elke 200m vindt.

Na 5 dagen op rij voor 4u ’s morgens te moeten opstaan, mogen we morgen eens tot 6u slapen, joepie! Morgen is een ‘rustdag’, we vliegen naar de volgende plek waar we de dag erna opnieuw vertrekken voor 4-daagse trektocht in de jungle. We wisten dat het geen typische huwelijksreis ging zijn, maar het is toch wel vrij hardcore aan het worden.