We gingen eens een dagje minder wandelen vandaag. Dat was het plan. Dat plan is iets minder gelopen dan verwacht.

Vanmorgen ging Sanne om ontbijt naar de lokale supermarkt, koffiekoeken niet te vinden. Chocoladebroodjes dan maar. Gooien ze daar toch wel geen kardemon in zeker? Bah.

Hup in de auto, voor een rit langs 1 van de vele panorama routes van Noorwegen. We blijven ons maar verbazen over het vele groen, met altijd wel ergens water in de buurt. Is het geen meer, dan wel een rivier of waterval. Na een tijdje wen je eraan, maar de natuur is hier zo bereikbaar en indrukwekkend. ’t Is echt een paradijs voor natuurliefhebbers.

Tussenstop: Dovrefjell, bekend om zijn fameuze muskusossen.
Er is een route die je wandelend aflegt & volgens de officiële website van Noorwegen (en ook de vele bordjes) heb je bijna altijd prijs om er tegen te komen. We hebben bij wijze van spreken elk hoekje van het park gezien (of toch in de buurt van de trail) & bleven maar wandelen omdat we de hoop niet wilden opgeven. Maar het mocht niet zijn, de muskusossen waren niet te vinden. ’t Werd dan toch weer een serieuze wandeling. Nog altijd mooi, maar we waren toch een beetje teleurgesteld.

We reden door naar onze slaapplek, eentje die Sanne al lang op voorhand vastgelegd had (om er toch zeker van te zijn dat we eens deftig konden slapen). Blijkbaar kregen we een gratis upgrade & slapen we nu in een typisch Noorse hut met zelfs een living en tweede slaapkamer. De luxe kan niet op vandaag. Behalve het eten dan. Pasta 4 kazen uit een pakje, aangevuld met Aiki noedels. Jullie denken vast, die zitten nogal op hun geld, en dat klopt maar deels. Hier in Noorwegen vind je heel weinig cafés en restaurants. Dus vaak heb je zelfs geen andere optie dan jezelf te voorzien.

Morgen proberen we het écht rustig aan te doen, beloofd.