De dag begon met een beetje liggen op het strand, maar we hebben ons snel in een strandbar gezwierd. Het is hier op de vele stranden vaak druk & de lokale bevolking vindt het helemaal niet erg om op 0,5m van jouw handdoek te komen liggen. Met wat Balkans gekakel en sigarettenrook erbij is de fun snel over. Bovendien kan Sanne zich al wat minder goed nog gemakkelijk leggen op het strand, dus de keuze was snel gemaakt.

Een zoveelste vers geperste fruitstap, goedkoop en blijkbaar goed voor zwangere vrouwen, kan smaken!

Na een kleine wandeling in het oude centrum begonnen we aan onze tocht naar Durmitor National Park. Supervreemd om binnen de 2 uur zowel het landschap als de temperatuur drastisch te zien veranderen. Plots kwamen we in herfstachtige sferen & was het maar 12 graden meer.

Onderweg zijn we gestopt aan enkele mooie viewpoints & kregen we alweer enkele wegen tegen waarvan je blij bent ze niet vaak te hoeven doen. Ofwel een bergwegel waar je nooit met 2 auto’s kan kruisen & ook niet aan de kant kan, ofwel wegenwerken waar je de helft van de tijd over onafgewerkte stukken baan moet rijden.
De viewpoints waren wel de moeite, zoals je kan zien op de foto’s.

Afsluiten deden we in een zeer grappig restaurant, waar de helft op de kaart uitverkocht was & iedereen bijna hetzelfde leek te krijgen. Voor 1 keer kregen we zowel groenten als aardappelen, want meestal zijn de groenten afwezig hier of moet je ze afzonderlijk vragen.
Intussen hebben we ook al mogen ondervinden dat rekenen niet het beste vak is van de Montenegrijnen. Telkens al misrekeningen in ons voordeel, dus we klagen niet!

Morgen gaan we nog eens wandelen, ‘t is lang geleden!