Je zou het niet verwachten, wij trouwens ook niet, maar hier in deze buurt zitten colibri’s. Dan wel een kleinere soort dan in bijvoorbeeld Costa Rica, maar toch het vermelden waard! Er hangt zo’n voederstation aan ons terras, dus ‘s morgens en ‘s avonds mogen we meermaals de zoemende schattigaards bewonderen. Bjorn werd er deze ochtend zelfs wakker van, zoveel lawaai maken ze. ‘t Is ze vergeven, zalig wakker worden zo, te midden van de natuur.

Na een rustige start van de dag deden we de Franey loop trail. Een vrij pittige wandeling die op ongeveer 3,5km 450 hoogtemeters doet. Het was een beetje bewolkt, maar de zon begon net door te breken toen we startten met wandelen. Goed insmeren dus, dachten we. Max had het naar zijn zin in de rugzak, gelukkig, want we hadden niet veel ademruimte over in het naar boven wandelen.
Eenmaal boven kregen we een prachtig uitzicht voorgeschoteld! Terwijl we daar onze lunch aan het opeten waren werden we ook getrakteerd op een serieuze regenbui. Daar waren we niet echt op voorzien, dus Max moest even schuilen onder een regenhoes van de rugzak. We zijn dan ook maar weer snel naar beneden vertrokken. Veel nut had dat insmeren dus niet gehad.

Even uitrusten op het strand dan maar. Tegen onze verwachting in wilde Max in het water, plezierig dat hij dat vond!

De uitbater van onze trailer had ons nog een nabij gelegen meer (Warren Lake) aanbevolen, dus wilden we dat ook nog eens zien. Zoet water is toch ook altijd prettiger dan zout water (en warmer).
Max had alweer geen probleem meer met het koudere water & liet zich volledig gaan. Er was echter wel veel wind, dus daarna was het best koud. De t-shirt van papa kon dat oplossen & het was nog leuk ook.

Morgen vertrekken we jammer genoeg uit onze trailer, we vonden het hier zalig. We hebben trouwens onze planning voor de komende dagen wat aangepast en wat hotels geannuleerd om een extra dagje aan de Cabot Trail te blijven, hadden we al gezegd dat het hier zalig toeven is?

Oh ja, de mannelijke eigenaar van onze trailer blijkt Canadees kampioen motorsport geweest te zijn, 4 jaar op rij. John Ramsay, of Jonny. Hij staat zelfs in de Hall of Fame van ‘Canadian Motorsport’, bewijs: https://canadianmotorcyclehalloffame.ca/inductees/2012/john-ramsay . En! Hij verkoopt ook Honda’s 😅 in een nabijgelegen stad. Wat een grappig gesprek opleverde over onze eigenste Jonny die ook aan motorsport deed. Zo gaan jullie allemaal een beetje mee met ons op reis.