Na een kort maar goed ontbijtje in het hotel, vertrokken we richting Boston. Max had er een redelijke nacht opzitten, maar was nog altijd niet helemaal zichzelf. Het eitje ging niet zo goed binnen & ook de ‘bootan’ (boterham) was vandaag geen succes.

We parkeerden aan een metro halte die ons pal in het centrum bracht. Er loopt een 3-mile trail door Boston, de Freedom Trail, die eigenlijk alle historische gebouwen passeert. Best leuk, je herkent hem aan de rode baksteen op de grond, zo kan je nooit de weg kwijtraken.

Omdat zo’n georganiseerde tour met Max toch altijd moeilijk is, kozen we voor een audio tour op de iPhone, om toch iets mee te krijgen van de stad. De inhoud en presentatie vielen een beetje tegen, voor ons (net geen) gidsen. Nogal veel droge feiten, jaartallen en weinig anekdotes of interessante weetjes.

We waren nog geen half uur bezig, of we passeerden de Frog Pond, midden in Boston, in het park, een groot kinderbad met daarnaast een speeltuin. Max was op slag beter, samen met mama in het water en daarna van de allerhoogste glijbanen.

Daarna kon hij wat slapen en bezochten wij verder de vele historische gebouwen in Boston. Het is de oudste stad van de US, en dat merk je ook wel.

Na een paar uur het pad afgewandeld te hebben, vonden we het tijd voor eten.

Bjorn had nog 1 allerlaatste (beloofd, echt de aller laatste) brouwerij op zijn lijstje, Trillium Brewing Company. Ze hebben ondertussen een paar locaties in Boston, en op sommige kan je ook eten. Perfect dus! Na een korte wandeling kwamen we aan bij een (drukke!) hippe plek.

We aten er nog een laatste keer chowder, blijft toch een favorietje. En Bjorn dronk er opnieuw heerlijk bier.

Na ons middagmaal hadden we weer goeie hoop om de freedom trail af te maken. Door Little Italy, over naar Charlestown (waar Boston eigenlijk gesticht werd). Voorbij het stadion van de Boston Celtics / Bruins en zo voort.

We werden al een beetje moe maar Sanne had haar zinnen gezet op een bezoekje bij Victoria Secret. Een hele eind terug, metro en nog een eindje wandelen, bleek dat ze geen borstvoedingsbh’s hadden in deze winkel..

Toen was de pijp vooral bij Sanne helemaal uit, maar we hadden nog de hele tocht terug voor de boeg (gelukkig het meeste ervan in de metro).

Moe maar wel voldaan liggen we nu in onze kamer in een huis waar we de rest van het huis delen met de eigenaars ervan. €140, voor een kamer, en niks meer! De prijzen in Boston zijn zoals in elke stad in Amerika, onbetaalbaar.

Al moet ik wel zeggen, dat van alle Amerikaanse steden die ik al bezocht heb, Boston qua centrum met stip op 1 staat. Gezellige straten en wijken, afgewisseld met historische gebouwen, mooie winkels, hippe cafés, leuke speeltuinen en parken voor Max. Die frog pond was echt geweldig. Ja, Boston, beviel ons echt wel.

Eindigen deden we met een weegschaal en veel valiezen. Alles uitrekenen en plaatsen, zodat we morgen net genoeg maar niet te veel meehebben. Het lijkt te gaan lukken!

Morgen had ik een tweede dag Boston gepland, maar we gaan passen en een dagje chillen langs het water & bij Steve. Die ondertussen terug is van zijn Europa-trip. Een laatste dag rust dus.

Een laatste keer vanuit een Amerikaans bed, tot morgen!