Vannacht hebben de kindjes ons een laatste tof nachtje bezorgd. Ellie (nog) een beetje ziek en onrustig & Max was ook om de zoveel tijd aan het wenen. We hadden niet goed door waarom & kregen het er vannacht niet uit. We dachten dat hij het spannend vond om vandaag naar het pretpark te gaan, we hadden het hem verteld, doen we anders nooit. Tot hij vanochtend opstond, het was snel duidelijk. Door de vele muggen hadden we voor de zekerheid het muggennet over zijn bedje gedaan, maar vermoedelijk zat er een mug opgesloten bij hem… Hij heeft zonder overdrijven 25 muggenbeten, en ‘t is zoals zijn mama, ‘t zijn geen kleintjes. Ocharme het manneke.

Het pretpark was verder geweldig voor hem, allemaal attracties op kindermaat. Alez de meeste toch, want zonder verpinken ging hij toch op de splash met Bjorn. Ik had hem wenend beneden verwacht maar hij wilde nog eens.
Het achtbaantreintje was er toch teveel aan, al doende leert men… 😅
Enkele sfeerbeelden van vandaag:

Rond 17u zijn we onze tocht huiswaarts begonnen, ongeveer 500 km te gaan!

Het was de reis van het meeste ‘werken’. Soms waren we blij dat we de kindjes in bed konden steken ‘s avonds. Bjorn heeft voor zichzelf geleerd dat hij toch liefst zijn slaapplaatsen op voorhand vastgelegd heeft. Het rijden met de camper ging goed, maar echt relaxerend was het toch niet, met zo’n gevaarte. Het ‘overal’ kunnen stoppen, alles bijhebben en snel weer weg zijn was wel een groot voordeel. Max & Ellie hebben het naast elkaar slapen al bij al goed gedaan. We hebben heel mooie dingen gezien en leuke dingen gedaan, weliswaar op een trager tempo dan we gewend waren. Spanjaarden aaien kleine kindjes heel graag zonder vragen over het hoofd & beginnen snel tegen jou te praten over hoe schattig ze wel niet zijn. Vooral eigenwijze ‘zelf doen’ Max had veel bekijks. Soms iets té eigenwijs en uitdagend, maar goed, dat zijn we volgende week waarschijnlijk weer vergeten.

Tot de volgende reis ❤️ Veel liefs van ons 4.