Niet zo heel veel te vertellen over vandaag.
We startten de dag met een bezoekje aan de speeltuin, inclusief een lekkere afhaalkoffie.

Daarna namen we de bullettrain naar Himeji om er het kasteel van Himeji te bezoeken.

Al van in de verte, bij het buitenkomen van het station, zag je het imposante gebouw opdoemen.
Op de wandeling ernaartoe hebben we Ellie & Max nog eens volledig losgelaten, wat weer heel veel aandacht trok bij de Japanners. Er kwamen 3 schoolmeisjes met als excuus om ons uit te nodigen voor hun schoolconcert, gewoon maar om eens wat dichterbij te kunnen komen. Als we geen 50 keer “kawaii” gehoord hebben, dan geen enkele.

Het kasteel van Himeji was aan de buitenkant heel mooi, aan de binnenkant vonden we het maar niks. Heel veel steile trappen naar boven om uiteindelijk weinig te zien. We namen onze tijd om de buitenkant dan wat extra te bewonderen. Wat een schitterend kasteel.

We bezochten ook de nabijgelegen Japanse tuin, die uiteraard mooi was, maar we hadden al mooier gezien.

Max had van bovenop het kasteel enkele molentjes gezien (goed gespot van onze kleine vriend) & vroeg uiteraard om daar naartoe te gaan. We hadden nog wat tijd over, en we wilden hem ook iets gunnen. De molentjes lagen alleen blijkbaar wel middenin een dierentuin, waar je toegang voor moest betalen. De toegang was gelukkig maar €1,5 pp, en achteraf gezien zou je er echt niet meer voor willen betalen. Kleinere en zieligere kooien dan dit voor die beestjes bestaan er niet. Eigenlijk voelden we ons een beetje slecht dat we zo’n verschrikkelijke dierentuin gesteund hebben. Ze hadden een berenkooi, waar de beer zich met moeite kon in draaien.

Max trok er zich niks meer van aan, en was superblij met enkele ritjes op de molentjes.

Ellie heeft niks van de dierentuin gezien, die was weer ver weg in dromenland. Die zit gelukkig echt graag in de draagzak (meestal toch) en is een grote knuffelaar, dus overdag slapen is geen probleem. ‘t was nochtans zweten en puffen vandaag, zeker met zo’n kacheltje op je buik.

Tenslotte namen we de trein naar Osaka, waar we onze laatste 2 dagen zullen spenderen.
Max & Ellie liggen op futonbedden, elk hun eigen kamer deze keer.