Vanochtend stopten we nog eens bij een bakker & kochten we voor onszelf een croissant met chocolade. Vreemd genoeg leek daar alcohol (Cointreau ofzo) in te zitten, ideaal voor ‘s ochtends.

Deze voormiddag dezen we een leuke, afwisselende wandeling rond een zijtak van de Soča met een brugje hier, een waterval daar & veel gewandel van Max.

Daarna was het tijd voor wat tussendoortjes langs de rivier, vlakbij wat dieper uitgehouwen wanden. Ook hier kwam de mooie kleur weer goed tot zijn recht.
Bjorn wilde graag ‘een plons in de Soča’ van zijn lijstje schrappen & Max wilde natuurlijk ook mee. Verder dan zijn knietjes is Max niet geraakt, we waren daar heel blij mee, want wie weet hoe reageert zo’n kind op die koudeschok.

Bjorn vond er ook nog een kleine slang, het kwartier erna hebben we “nog een slang zoeken” van allebei mogen aanhoren. Jammer genoeg komen die beestjes niet op bestelling.

We besloten nog wat deftigs te eten vooraleer we aan onze volgende, lastige, wandeling gingen beginnen. Mooi zicht op de bergen & een speeltuintje ernaast, ideaal. Terwijl we aten zagen we wel meer en meer donkere wolken rond de bergen hangen.

We reden naar boven op de Vršič-pas, waar we nog 500 hoogtemeters naar boven gingen wandelen, en begonnen ons klaar te maken. Maar tegen dat iedereen jassen en schoenen aanhad was het echt aan het watergieten en aan het waaien, dus ook koud. De wolken hingen rond de bergen, we besloten dat niemand er veel ging aan hebben (koud, nat & weinig zicht) en reden door naar Oostenrijk in de hoop dat we wat later konden stoppen in drogere regionen.
Het is uiteindelijk een rustige stop aan een toffe speeltuin geworden, eentje met een mooi uitzicht, wat wellicht niet moeilijk is in Oostenrijk.

Intussen zijn we in onze kamer in Munchen, alez tis te zeggen, Bjorn & Max in hun kamer en Sanne & Ellie in die van hen. Want het was goedkoper 2 afzonderlijke hotelkamers te zoeken dan een appartement.