Na 3 dagen offline zijn we er weer!

De eerste dag moesten we dus heel vroeg opstaan om naar de Colca Canyon te rijden. Dit is de 2de diepste van de wereld. Onderweg maakten we een stop om condors te zien, grote roofvogels met een spanwijdte van wel 3m! We zagen heel wat van deze reusachtige vogels vliegen & het uitzicht was al top.

Rond 9u begonnen we onze tocht naar beneden met gids ‘Willy’. Prachtige uitzichten. Jammer genoeg bijna geen zon, ook de 2 dagen erna niet. We kwamen al vrij snel aan bij onze eerste verblijfplaats. Sanne voelde zich erg slecht, misschien waren de cavia of zee-egel de dag ervoor toch niet zo’n goed idee ;). Na 14u slaap & wat pilletjes was het de volgende dag gelukkig over.

Dag 2 was een wandeling door de canyon. We waren nog maar net vertrokken of er stond een andere grote groep stil op het wandelpad. Aan de overkant van de rivier, op een steile wand, bleek een toerist te zitten. Hij zwaaide en riep om hulp. Maar het was te ver om hem echt te verstaan. Hij was van het pad afgeweken & geraakte er niet meer weg. Toen wisten we ook niet of hij niks gebroken had. Aangezien wij niks konden doen omdat het te gevaarlijk was & de bergpolitie verwittigd werd, wandelden we verder. Alweer prachtige uitzichten.

Verblijfplaats 2 was naast de rivier & had zelfs een zwembad! Koud water weliswaar. We maakten er kennis met een keischattig hondje dat ons de hele tijd volgde, ook naar de rivier. Aangezien hij de hele tijd naast ons wilde zitten & een beetje lomp was, viel hij plots in het stromende water. Gelukkig was held Bjornamus aanwezig om hem eruit te tillen! Aan de rivier konden we gerust enkele uren spenderen, zo rustig en mooi.

Dag 3 begon om 4u30, met de toch wel lastige tocht naar boven. Tegen 7u kwamen we boven aan. En daar kwam plots een grote verrassing, daar was diezelfde schattige hond alweer! Efkes de canyon naar boven wandelen om goeiedag te zeggen & een tijdje mee te lopen… Na een stevig ontbijt kregen we een uurtje tijd om een plons te nemen in een hotspring & namen we ook onze eerste alpacalfie woehoew! Zalig beest en überzacht.

We hebben wel al betere gidsen gehad dan mister Willy, maar tkan niet altijd top zijn he 🙂 Ook moesten we alweer eens op onze strepen staan in een restaurant onderweg, omdat ze ons geld probeerden af te troggelen.

Vanavond nog een rustige avond, morgenvroeg het vliegtuig naar Cusco.