Hoydieho! Hier zijn we alweer na 4 dagen in ‘The Amazon Jungle’.

De jungle is enkel te bereiken per boot. Het vertrek verliep niet vlekkeloos, maar dat gebeurt al eens vaker. We vertrokken uiteindelijk met een houten wiebelboot uitgerust met een veel te trage motor, een hoop eten, ander gerief, de gids, kok en stuurman. Een Frans gezin met 3 kinderen + een Waals koppel vergezelden ons.

De voorspelde 3u durende rit langs de bekende Amazon River duurde bijna 5u. Het was er prachtig. Helemaal anders dan de voorbije jungles die we al gezien hebben aangezien deze volledig doorkruist wordt door heel wat waterwegen. Onderweg zagen we al enkele dolfijnen, die er al bijna beschouwd werden als iets normaal, gewoon omdat er zoveel zijn. We hebben er de voorbije 4 dagen heel wat in de buurt van onze boot gezien, zowel grijze als roze, of simpelweg in beide kleuren. Ook zagen we al vele mooie vogels, waarover later meer.

We sliepen 1 maal in een houten huisje in een dorp middenin de jungle & 2 maal in een tent.

Het programma was erg gevarieerd, met (toch wel een beetje) tot onze opluchting niet heel veel wandelen. Er werd afgewisseld tussen wandelen en varen per boot of kano om de dieren te bekijken. Zowel in het daglicht als in het donker, wat ook best cool & spannend is. Ook een zonsopgang of ondergang van in de boot mochten niet ontbreken. Evenveel dieren als anders zagen we niet, simpelweg omdat deze jungle nog te weinig mensen gewend is. Wanneer aapjes op een kilometer afstand een takje horen kraken zijn ze al weg. Wel zagen we heel wat dieren die we nog niet in het wild gezien hadden. Onder andere: reuze otters, krokodillen, een junglerat, vele insecten en prachtige vogels (waaronder deze keer de prachtige grote papegaai in de geel-blauwe kleur of een toekan die enkel in dat gebied te vinden is).

Na 3 dagen ging, tot onze opluchting, het Franse gezin weg, aangezien die veel teveel lawaai maakten & we zo nog minder kans maakten om de beestjes te zien.

Tussen het wandelen & het varen door gingen we ook zwemmen tussen de dolfijnen & vissen naar piranhas (poging 2 na Namibië). Met een houten tak gingen we ervoor! Sanne ving 2 kleine vissen & Bjorn, als enige van de groep jawel, een kleine piranha. Best een mooi beestje eigenlijk! Het toppunt van al is dat we zeker een uur geprobeerd hebben om zotte dingen te vissen & er die avond op de kano in het donker plots een vis die 10 keer zo groot was uit het niets op Sanne haar schoot sprong! Best wel verschieten.

Dieren die we wel al eerder gezien hadden & nu opnieuw zagen: aapjes, schorpioen, slang, vlinders in alle kleuren, vogelspin, schorpioenspin, moooe kikkers en ga zo maar door. Hier koppelen we dan ook een iets minder leuk verhaal aan. Toen we de slang vonden vertelde de 2de gids, die een bewoner was van het dorp, dat hij 10 jaar geleden door zo’n slang werd gebeten. Het was een dodelijke slang & ze was dus gevaarlijk. Om die reden vroeg hij of hij ze mocht doden, want dat is wat bewoners hier doen als ze zo’n slang tegenkomen. Het Waalse koppel zei ja, maar je kan je wel voorstellen dat wij hier niet echt mee akkoord waren. Nu hebben we er op dat moment niet veel van gezegd en zijn we wat verder gewandeld, maar het is wel enorm jammer dat ze hier op zo’n manier over deze dieren denken. Afrika zou al lang zonder leeuwen zitten met deze denkwijze.

Die avond gingen we ook op zoek naar, jawel, een anaconda!! We vonden overdag een nest, wat trouwens gigantisch was, en keerden er ’s avonds naar terug. Jammer genoeg mocht het niet zijn & hebben we er geen gezien. Stel je voor, een slang van 7m en een diameter van bijna 30cm! We zullen nog eens terug moeten…

Alhoewel we ons zullen moeten oppeppen want, zoveel muggenbeten hebben we nog nooit gehad. In Costa Rica waren het er veel, maar dit was nog een trapje hoger. We hebben dus beiden best afgezien van alle muggenbeten. Sterke Deet smeren of niet, tshirt met lange mouwen, lange broek, combinaties van alles, het leek allemaal niks uit te halen. Deze keer was het trouwens Bjorn die een muggenbeet kreeg op zijn ooglid, met een dik oog tot gevolg. ’s Nachts wandelen door de jungle & constant rondom jou moeten slaan omdat er muggen rond je oren zoemen (die na 5 seconden telkens terugkomen, want zo agressief zijn ze wel), terwijl er 5 door je broek steken, er zijn aangenamere manieren om te wandelen. Om dan nog maar te zwijgen van de vliegen die ook telkens kwamen bijten.
We kregen wel 3 prachtige zonnige dagen ervoor in ruil, zon & warmte.

Zoals eerder al vermeld, was de natuur er fantastisch. Chillen in een kano, varen tussen al dat groen, met alle junglegeluiden op de achtergrond, zalig!

De terugkeer was dan weer vrij stresserend. De timings van onze gids klopten nooit. Een snelle ochtendwandeling van 40 min werd er eentje van 2u. Of een boottochtje van 30 min duurde dan eerder 1u10. Zo moesten wij een vlucht halen om 18u20, hadden we reeds extra tijd ingerekend omdat we de gids al doorhadden, maar werd het nog spannend. Waarom? Omdat onze boot in panne stond. Wij waren met de kano naar het dorp gevaren, de grotere boot ging ons daar oppikken. Maar blijkbaar was die op een onderwaterliggende boomstronk gevaren waardoor er een gat in de boot zat & de propeller stuk was. Dan maar met wat hulpstukken er vanuit het dorp naartoe varen. Moest het niet zijn dat de motor van die boot ook stuk was natuurlijk… Dan maar weer de kano in en ernaartoe. Ook werden we even later met het busje nog eens aan de kant gezet door de politie ter controle. Je kan je wel voorstellen dat er heel wat tijd verloren ging.

Uiteindelijk is alles goed gekomen, we zijn er net op tijd geraakt. Na 4 dagen jungle lekker ongewassen, met vieze kleren de vlieger op. En nee hoor, straks kunnen we ons nog niet wassen, aangezien we de nachtbus nemen naar Huaraz, terug naar de koude om afscheid te gaan nemen van het Andes-gebergte. Wassen zal voor morgen zijn, joepie!

Hasta la proxima!