Na een nieuwe vlucht, met omweg via Amsterdam & Roemenië, zijn we er geraakt! Weliswaar een halve dag later, maar daar zeuren we niet om!

We kwamen aan om 5u deze nacht in ons hotel & deden nog een powernapje tot 8u. Slapen doen we thuis wel, dus we vlogen erin!

In de voormiddag bezochten we enkele mooiste plekjes in Amman, de hoofdstad. Deels te voet, deels met een taxichauffeur die het toch niet kon laten extra stops te doen om zo ook zijn procentje te verdienen. Maar vriendelijk, dat wel.
Hij vertelde onder andere dat er hier bijna evenveel agenten zijn als inwoners, dat het hier zeer veilig is & er geen criminaliteit is. Ook gaf hij wat uitleg over de culturele verschillen. Jordanen zijn, naar zijn mening, open minded & vrouwen hoeven geen hoofddoek te dragen. Al zie je er heel weinig zonder. Onderweg vroeg hij om een bekend Belgisch liedje door de boxen van zijn auto te laten knallen, we kozen eerst voor Paul Severs met ‘zeg eens meisje (voor ons zeer grappig), gevolgd door Dimitri Vegas & Like Mike omdat dat meer zijn stijl was.

Rond de middag gingen we onze auto afhalen. Alsof ze onze favoriete kleur al kenden kregen we een mooie rode Chevrolet.

Vrij om te rijden & stoppen waar we willen! We bezochten de uitgestrekte ruïnes van Jarash & een burcht (Aun Castle).
Gevolgd door een Turkse koffie (die niet zo lekker blijkt te zijn door het vele koffiegruis & de gemalen kardemon) & naanbrood met auberginedip (waar er zodanig veel look in zat dat elke uitademing deze week er eentje zal worden waarvan je omver valt).

Nu verblijven we dichtbij de Dead Sea, waar we morgen eens gaan onderzoeken of we weldegelijk blijven drijven & waar alle wondjes zullen worden dichtgeschroeid door het hoge zoutgehalte. Toen we aankwamen in ons resort werden we gecontroleerd alsof we een oorlogszone betraden. Met de spiegel onder de auto kijken, koffer moest open en onze eigen koffer moest ook nog eens door een scanner!

De Arabische muziek is niet zo heel erg mooi om naar te luisteren, het gezang van de moskeeën is ’s morgens vroeg niet altijd even tof & Sanne wordt ondanks haar lange rok en mouwen toch nog vaak nagestaard. De Jordanen die Engels kunnen zijn zeer vriendelijk. Bij de anderen is het eerder beeld zonder klank, de norse blik krijg je er gratis bij.