Eerste van twee dagen pitstop in Bosnië, en die brachten we door in Mostar. Een stad helemaal in het zuiden, niet zo heel ver van Dubrovnik.

Vooral bekend om zijn Stari Most, oude brug.

De dag beginnen deden we met een free walking tour, door Sheeva, onze bebaarde gids.

Superinteressant luisterden we 3 uur geboeid naar de geschiedenis van Bosnië, Joegoslavië en de problemen die er nu nog zijn met een corrupt land, dat eigenlijk gedoemd lijkt om terug uiteen te vallen.

We bezochten samen de brug, die eigenlijk vooral bekend staat om zijn jaarlijkse springwedstrijd. Ze springen dan van 22m hoog van de brug, voor een jury. Maar eigenlijk kan je elke dag wel enkele waaghalzen zien springen. Dat zagen we even later toen we aan de rivier zaten te chillen.

Ook gingen we samen naar “sniper tower” aan de oude frontlinie. Foto’s zeggen soms meer dan woorden.

Mostar was na de oorlog in 1994 voor 74% vernietigd. Maar is ondertussen onder toeziend oog van Unesco (bijna) volledig gerenoveerd. Je ziet af en toe tussen de gerestaureerde huizen nog huizen staan die volledig afgebroken zijn, met de bijhorend kogelgaten en dergelijke.

De namiddag brachten we door met slenteren door het gezellige centrum. Genietend van wat craft beer, een ijsje en om af te sluiten ook een echte Bosnische koffie. Straffen toebak!

Dan begonnen we aan de afschuwelijke rit richting Sarajevo. De wegen hier zijn echt zo ontzettend traag. Je rijdt van dorpscentrum naar dorpscentrum, constant achter wel een of andere bompa die de weg naar het gaspedaal niet meer vindt.

Ze zijn ondertussen druk bezig aan een autosnelweg, maar tot zolang ..

En dus, Sarajevo. De hoofdstad en een smeltkroes van culturen en etnische afkomsten. Mochten we al merken tijdens onze zoektocht naar een avondmaal. Hier blijven we nu nog 2 nachten waarna we dan echt aan de trip naar huis beginnen.