Onze laatste volledige dag (waarbij we geen lange rit voor de boeg hebben) begonnen we in een koffiebar niet ver van ons appartement. Vergezeld van een prachtig uitzicht over de hoofdstad konden we genieten van een heerlijke koffie.

Na de geslaagde opener deden we een free walking tour. Jammer genoeg, minder geslaagd. Als gidsen (of toch bijna) konden we de fouten die de gids maakte niet op 1 hand tellen, en werd het een toer om bij in slaap te vallen. In een stad waar nochtans heel erg veel over te vertellen valt.

Wel een grappig momentje toen de gids, een moslima (met hoofddoek etc), Bjorn aansprak op zijn Suicide Silence-shirt, een zware metalband. Blijkbaar kende ze dat, en luisterde ze daar ook naar. Zo zie je maar, don’t judge a book by its cover 😉.

Wat onthouden we wel van de toer? In Sarajevo leven alle godsdiensten samen in harmonie, joden, moslims, katholieken en atheïsten. Op de straten staan teksten als: Sarajevo where east meets west. En je kan dat vrij letterlijk nemen. Aan de ene kant van de stad waan je je in Istanbul, aan de andere kant ben je net in Praag of Wenen.

Daarnaast is Sarajevo ook de stad waar de eerste Wereldoorlog ontketekend werd, en de stad met het record van het langst onder bombardementen (44 maanden!!) gezeten te hebben. Er zit dus ook fameus wat oorlogsgeschiedenis in deze stad.

In de toer van onze moslima lag de nadruk echter op geloof. En eerlijk gezegd, interesseert ons dat maar matig. Toer afgekeurd en weinig fooi gegeven dus.

Na een verkwikkend drankje, wat kuieren door het centrum en wat winkelen besloten we om een oorlogstour te doen in de avond. Omdat we toch wat op onze honger blijven zitten waren in die van de voormiddag.

Waren we blij dat we dat gedaan hadden zeg! Een veel betere toergids. Met veel interessantere anekdotes en verhalen over Sarajevo in tijden van oorlog en vandaag. Hij had het namelijk als kind van 7-11 jaar meegemaakt & zijn verhaal was dan vaak ook zeer persoonlijk. Heel boeiend & veel wijzer geworden, vele dingen die we al gezien hadden werden ons nu duidelijk.

De dag sloten we af met Cevapcici. Het lokale gerecht, eigenlijk gewoon worstjes met ajuin, zure room en brood. Simpel, goedkoop maar wel heerlijk.

Morgen spenderen we de voormiddag hier nog. Dan beginnen we aan de rit naar Oostenrijk.