Alweer een volgend Nationaal Park vandaag, Glacier. In het Noorden van de US vind je een park dat draait rond, gletsjers (duh), meren en bergen. Alles wat wij leuk vinden!

We dachten dat Max de berglucht wel kon gebruiken (hij had nog steeds koorts), en vertrokken voor een absoluut prachtige wandeling richting Grimell Glacier. Onderweg kregen we uitzichten over Josephine Lake en Grimell Lake. Het blijft, volgens ons, toch het allermooiste landschap. Geniet mee van onze picknickplek.

We zetten de tocht naar beneden in, omdat we een boottochtje geboekt hadden op Lake McDonald, aan de andere kant van het park.

De planning zei dat we over Going-to-the-sun-road moesten, alleen kwamen we daar aan, en was die halverwege afgesloten. Ik (Bjorn) dacht dat we wel even de uitzichtpunten konden bekijken om dan de omweg rond het park te rijden.

Alleen.. ik was mis. De weg rond het park duurde bijna 2 uur, dus we hebben ons boottochtje gemist. Jammer genoeg waren de uitzichtpunten ook al niet de moeite waard. We kwamen dan aan, aan de westkant van het park, en besloten langs deze kant ook de ‘scenic’ route te nemen. En ook die viel eigenlijk tegen.

Glacier NP, de Oostkant vonden we heel mooi en leuk, maar als de GTTS-road gesloten is, doe je best niks meer dan dat. Want je zit veel in de auto, om weinig te zien. Jammer!

Tijd om te gaan slapen in onze luxueuze yurt dachten we, alleen, die bleek bij aankomst een gewone tent met 2 veldbedden in te zijn. Max was ook nog altijd een beetje ziekjes, en we waren beiden niet zo happig op een nacht op een veldbed. Bovendien hadden we nog niet eens slaapzakken, de eigenaren waren aan het BBQ’en met de familie en gingen die laat op de avond wel nog komen brengen.

We hebben ons boeltje gepakt en zijn naar een hotel gereden. Duurste hotelnacht ooit, maar nu we in een comfortabel bed liggen, we could not care less. En Max, die is ondertussen ook al vertrokken, die is ook tevreden. Zijn koorts was al beter vandaag, wat zo’n dagje berglucht en dicht bij mama in de draagzak al niet kunnen doen. Hopelijk morgen volledig voorbij.

Zo sluiten we een dagje van ups en downs af. Morgen laten we de Verenigde Staten van Amerika even achter ons, want we rijden naar Canada.

PS: Er staan geen tenten, yurts, of ander kampeermateriaal meer op de planning. (En waarschijnlijk ook nooit meer)