Deze ochtend ging ik ontbijt halen in de plaatselijke panaderia op een paar minuutjes wandelen van onze slaapplek.

Ik ging binnen waar het bordje ‘Panaderia’ hing, maar kwam precies binnen bij de ovens zelf met 2 mannen aan het werk. Een beetje geschrokken, ik terug naar buiten op zoek naar de echte ingang. Waarna 1 van die 2 mannen mij achterna liep, “Si si, aqui aqui”. Dat bleek dus echt de bakkerijwinkel te zijn. Nog nooit het gevoel gehad verser brood te krijgen dan wanneer je in de warmte van de oven, omsingeld door stokbroden en croissants staat te betalen 😃.

We zetten koers richting Las Comillas, een kuststadje, vooral bekend voor El Capricho. Een van de eerste bouwwerken van Gaudi, helemaal bijzonder is dat het buiten Catalonië staat.

We volgden Max, onze gids in een tochtje langs en door het werkelijk prachtige huis.

Het huis is helemaal gemaakt rond de zon, of zonnebloem. Zo was de kamer waar de zon binnenkwam, rechtstreeks gelinkt met de orde van de dag. Zo bijvoorbeeld, ochtendzon in de slaapkamer. Middagzon in de woonruimte en avondzon in de studeerkamer. Wij waren zeer onder de indruk van de pracht van het huis, alleen was het niet altijd makkelijk om Max overal van te laten blijven en ‘veilig’ te houden van de steile trappen en afgronden.

Een geschaafde kin later, waren we er wel klaar mee. Tijd voor lunch!

In de namiddag hadden we enkel nog de rit naar onze camping in Picos de Europa te doen. Rustig tochtje, tot we spiegel tegen spiegel reden met een tegenligger en we dus wel een uur verloren met paperassen. Naast wat brokstukken van de spiegel, verloor ik er ook een beetje mijn goed humeur bij.

Nu regent het hier redelijk hevig, maar vanaf morgen zouden we mooi weer moeten krijgen voor wat het hoogtepunt van onze reis zou moeten worden.