Een dagje Osaka op de planning. Ondanks dat het de hoofdstad is, lagen alle bezienswaardigheden relatief dicht / gemakkelijk bereikbaar bij elkaar.

We begonnen met, natuurlijk, een tempel, Sumiyoshi Taisha! Vooral rustig en relax, met een ontbijtje on the go.

Daarna was het tijd voor een bezoekje aan Don Quijote (we hadden eigenlijk nog geen tijd gehad of genomen om eens een winkel te bezoeken), een supergrote winkel met een overload aan prulletjes, etenswaren & vooral prikkels. Overal muziekjes, licht, geluid,… We hadden de kindjes beloofd dat ze een speelgoedje kregen. Uiteindelijk draaide het toch weer uit op een auto voor elk. We hadden speciaal een Don Quijote gekozen beetje buiten de drukte, zodat er niet teveel volk in de winkel was. Gelukkig, want het was zo al hectisch genoeg, gooi daar nog eens een hoop volk bij en je vlucht binnen de 5 minuten terug naar buiten.

Tot nu toe vonden we het verrassend rustig, maar dat veranderde snel toen we in de bekende buurten kwamen. Elke wijk heeft zijn eigen identiteit. Zo wandelden we van een retro-wijk (Shin Sekai) door de manga/nerdwijk (Nipponbashi) door naar het drukke Dotonbori om te eindigen in winkelgebied Shinsaibashi.

We zijn intussen al volk en drukte gewoon, maar dit was ongezien. We kennen mensen die het hier geen 10 minuten zouden uithouden. Bjorn ging met Max in het reuzenrad voor een uitzichtje over de stad, vooral omdat het zo’n originele variant is. Max vond het heel leuk & was helemaal niet bang.
We liepen nog wat verder door de drukke winkelstraten & besloten dan om een ommetje te maken naar de speeltuin.

Het was daar rijtje schuiven om van de glijbaan te gaan & Bjorn had al helse toeren moeten uithalen met Max om hem te redden van de speeltuigen tussen alle kinderen door.

Ernaast leek een rustige, afgesloten speeltuin, die ook meer geschikt was voor Ellie.
Eenmaal dichterbij bleek het een scandinavisch geïnspireerde binnen- en buitenspeeltuin te zijn, waarvoor je moest betalen. ‘t Was niet goedkoop & in het begin leek het alsof we alleen betaald hadden om Ellie & Max te laten fietsen, want daar sprongen ze beiden direct op (wat missen ze duidelijk hun fietsjes). Maar na verloop van tijd hebben ze wel met alles gespeeld, echt een tof concept, Sanne zag het al helemaal zitten om ook zoiets op te starten.
We hadden zicht op het kasteel van Osaka, dichterbij zijn we niet meer geraakt.

We aten nog heel wat lekkers in een foodhal en bewonderden nog even Osaka in het donker. Al moet je vooral uitkijken dat je niet botst met anderen haha.