De dag begon vroeg, ons vermoeden was waar. Met 14 zaten we samen op een toch wel iets gammele boot, allemaal werden we afgezet door andere organisaties. Nu ja, zoveel maakte dit ook weer niet uit, het was alleen wat lastig dat de beide begeleiders die tegelijk ook kapitein waren geen woord Engels konden.

We vaarden een uur of 2 naar het eerste eiland ‘Padar’. Een redelijke klim naar boven bood ons een prachtig uitzicht. Eentje vanop de postkaartjes. Het eiland heeft 3 inkepingen & elk strand heeft een andere kleur (zwart, wit & lichtroze). Heel mooi!

Daarna vaarden we door naar ‘Komodo Island’. Een eiland dat nu officieel een natuurpark is om de dieren die er leven te beschermen. We hoopten er op z’n minst eentje te zien, dit was niet vanzelfsprekend omdat het nu paartijd is & ze weinig actief of zichtbaar zijn. Met onze groep & 3 gidsen gingen we op tocht. Deze komodo’s zijn gevaarlijke dieren, vandaar dat we de wandeling niet alleen mochten doen. We kregen eerst 2 kleintjes te zien & hoopten natuurlijk op een volwassen exemplaar. Even later vonden we er een! We mochten redelijk dichtbij & konden hem goed bewonderen. Indrukwekkend beest toch wel!

Het varen naar de volgende plek was niet bepaald aangenaam. De wilde zee deed het bootje ferm heen en weer waggelen. We waren niet echt op ons gemak & het was echt wel om misselijk van te worden! Dit kwam doorheen de dag dan nog meerdere keren voor, we waren blij eindelijk terug voet aan het vaste land te zetten. De volgende stopplaats was ‘Pink Beach’, een strand met een roze schijn. Niet superindrukwekkend maar wel een hele mooie snorkelplaats! Kleurrijk koraal & vele vissen! 
Daarna gingen we door naar een volgende snorkelplaats, waar we nog eens de kans hadden om misschien een Manta Ray te zien. We zagen heel veel schildpadden, waaronder een hele grote die recht onder Bjorn kwam zwemmen op zo’n anderhalve meter. Wauw! Het leven onder water in het Komodo Nationaal Park is echt niet te geloven. Ook zag Bjorn nog een Eagle Ray (grote rog). Jammer genoeg geen Manta’s, we zullen nog eens naar Indonesië, Labuan Bajo moeten terugkeren! Voor ons zal deze plaats altjjd speciaal blijven ❤

De terugtocht naar Labuan Bajo duurde lang. En alsof dit nog niet genoeg was ging onze boot stuk! De 2 kapiteinen gingen dan met duikbril & gereedschap het water in. Best grappig om te zien. Ze hadden de boot dan ook vrij snel gefixt. Ook de manier waarop we uit de boot moesten klauteren was ongezien… Wel creatief moeten we toegeven.

Morgen staan opnieuw vliegtuigen op het programma!